نصیر احمد اندیشه، سفیر و نمایندهی همیشگی افغانستان در ملل متحد – ژنیوا، عدم به رسمیتشناسی طالبان را از سوی جامعه جهانی «روزنهی امید» خواند.
او شب گذشته (یکشنبه، 30 قوس) در «اسپیس دیار» تحت نام «افغانستان و مسئلهی تعامل در غیاب حکومت به رسمیت شناخته شده»، گفت که عدم مشروعیت جهانی طالبان این باور را ایجاد کرده که این گروه جایگاهی در نظام بینالملل ندارد و به حکومت مشروع تبدیل نخواهد شد.
او از مخالفان طالبان خواست که با استفاده از این شرایط، تمامی تلاشهای خود را علیه طالبان منسجم و متمرکز کنند.
اندیشه گفت که این وضعیت قابل پیشبینی بود و شورای امنیت در قطعنامهای در سال 2020 تاکید کرده بود که برگشت «امارت طالبانی» قابل قبول نیست.
به گفتهی او، جهان اکنون با «اکراه و ناگزیری» با طالبان تعامل برقرار میکند، نه از روی دلخوشی. سفیر افغانستان در جنیوا گفت که برخی از کشورها برای ارائهی خدمات قنسولی به شهروندانشان در افغانسان یا تسهیل پرواز هواپیماهای خود از حریم افغانستان، ناگزیر میشوند با این گروه وارد تعامل شوند.
او افزود که کشورهای همسایه روابط «عملگرایانه»ای با طالبان دارند. اندیشه گفت که ایران به دلیل مرز طولانی با افغانستان و مسایلی چون قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان، با طالبان در تماس است.
او با این حال تاکید کرده است که منطقه رویکرد مشترکی در قبال افغانستان ندارد و کشورهایی چون چین و هند به دلیل رقابتهای منطقهای و جهانی با طالبان تعامل برقرار میکنند.
این دیپلومات افغانستان گفت که این باور که مخالفت با به رسمیتشناسی طالبان ناشی از عدم درک وضعیت مردم داخل کشور است «توجیهناپذیر» است، زیرا به رسمیتشناسی این گروه منفعت زیادی برای افغانستان ندارد.
او معتقد است که مخالفان طالبان میتوانند از عدم مشروعیت جهانی طالبان به نفع مردم افغانستان سود ببرند، زیرا این گروه «قرار نیست دوام بیاورد.»
اندیشه گفت که امریکا اگر هفتهوار به طالبان پول فراهم نکند، کشورهایی در منطقه هستند که حاضرند سهم خود را برای پر کردن این خلا ایفا کنند.
او پاکستان را «عامل بدبختیهای افغانستان» خواند و گفت آن کشور اکنون به این باور رسیده است که نتوانسته از طریق گروه طالبان به منافعش دست یابد.
نصیراحمد اندیشه تاکید کرد که به رغم اختلافات پسین، اسلامآباد همچنان با شماری از مقامهای طالبان، به ویژع اعضای «شورای کویته» ارتباط خود را حفظ کرده است.
اندیشه در بخش دیگر سخنانش گفت که وضعیت انسانی و حقوقبشری در افغانستان چنان وخیم است که حتی با کشورهای همسایه قابل مقایسه نیست.
