روزنامه‌ی اکسپرس تریبون به نقل از مقام‌های آگاه نوشته است که حمله‌ی پاکستان به کابل، رویدادهای هراس‌افگنی در داخل خاک آن کشور را به طور چشم‌گیری کاهش داده است.
منابع گفتند که این حمله به طالبان پیامی مبنی بر این ارسال کرد که پاکستان برای هدف‌گرفتن شبه‌نظامیان مخالف خود، تنها به امتداد خط دیورند حمله نمی‌کند.
به گفته‌ی مقام‌های آگاه، «عملیات کابل» تاثیر روانی بر رهبری و دستگاه امنیتی طالبان افغانستان گذاشته است.
یک مقام پاکستانی گفت: «از زمان حملات کابل، یک عنصر واضح از ترس و احتیاط در میان صفوف طالبان دیده می‌شود. آن‌ها اکنون درک کرده‌اند که پاکستان به دنبال تی‌تی‌پی یا هر گروه دیگری، هر جا که باشند، می‌رود.»
این مقام افزود که بلافاصله پس از حمله‌ی انتحاری پسین در اسلام‌آباد، طالبان در تماس‌های محرمانه با مقام‌های پاکستانی، تاکید کرد در این رویداد «هیچ نقشی» نداشته است.
او گفت: «این یک اقدام کاملاً غیر معمول بود. در رویدادهای پیشین، آن‌ها یا نگرانی‌های پاکستان را رد می‌کردند یا مسئولیت را به تی‌تی‌پی نسبت می‌دادند. اما این بار در پشت پرده التماس می‌کردند و اصرار داشتند که در حمله نقشی نداشته‌اند.»
به گزارش اکسپرس تریبون، دلیل این رفتار آن بود که طالبان از «اقدام تلافی‌جویانه‌ی پاکستان می‌ترسید.»
یک مقام پاکستانی گفت: «بعد از کابل، آن‌ها هزینه را می‌دانند. برای نخستین بار در سال‌های پسین پیام پاکستان روشن و صریح بوده است: اگر اجازه دهید خاک‌تان علیه ما استفاده شود، پیامدهایی خواهد داشت و این پیامدها ممکن است در داخل افغانستان حس شوند.»
مقام‌های پاکستانی معتقدند که حمله به کابل، برخی از شبکه‌های تی‌تی‌پی را مختل کرده و این گروه را وادار به اتخاذ موضع تدافعی کرده است.
این منابع نگرانی‌ها درباره‌ی واکنش احتمالی جامعه‌ی جهانی از رویکرد تازه‌ی اسلام‌آباد را موجه ندانستند و گفتند که فضای بین‌المللی اکنون نسبت به سال‌های گذشته «پذیراتر» شده است.
به گفته‌ی آن‌ها، کشورهای غربی از «امتناع طالبان در برخورد با گروه‌های هراس‌افگنی مستقر در افغانستان به طور فزاینده‌ای ناراضی شده‌اند.»
یکی از مقام‌ها گفت: «پاکستان انتظار هیچ هزینه‌ی دیپلوماتیک قابل‌توجهی را ندارد. جهان فراموش نکرده که رهبران طالبان چه کسانی هستند. کشورها ممکن است خواهان ثبات در افغانستان باشند، اما هیچ کسی حاضر نیست از تی‌تی‌پی دفاع یا کوتاهی طالبان را توجیه کند.
یکی از منابع ارشد گفت: «حملات کابل یک رویداد یک‌باره نبودند. آن‌ها نشانه‌ی یک دکترین تازه بودند: اگر طالبان دست به کار نشود، پاکستان اقدام خواهد کرد.»
