جان آیلیف، رییس برنامهی جهانی خوراک در افغانستان، پس از بازدید از مناطق زلزلهزده، هشدار داد که بدون کمکهای خوراکی به زلزلهزدگان، «موج دوم» مرگومیر در پیش خواهد بود.
او گفت: «آنچه نباید اجازه بدهیم این است که افرادی که از این زمینلرزهی هولناک جان سالم بهدر بردند، در زمستان قربانی گرسنگی شوند.»
خیرالرحمان، بازماندهی زمینلرزه، گفت که همه چیز، از جمله خانهی خود را از دست داده است و اکنون نگران است که چگونه زمستان را سپری کند.
شرق افغانستان در 9 سنبله، گواه زمینلرزهی مرگباری بود که جان بیش از 2 هزار و 200 تن را گرفت و بر بنیاد یک برآورد سازمان ملل متحد، 500 هزار تن را متاثر ساخت.
بسیاری از بازماندگان در زیر آسمان باز و یا در سرپناههای موقت زندگی میکنند و به شدت به کمکهای بشردوستانه نیازمند هستند.
سازمانهای جهانی و کشورهای خارجی، به زلزلهزدگان کمک کردند، اما با توجه به گسترهی ویرانگری این پدیده، این کمکها بسنده نبودهاند.
آیلیف افزود که مردم افغانستان همواره در وضعیت بحرانی به سر میبرند و زمینلرزه تنها یکی از چندین بحرانی است که امسال دامنگیر مردم این کشور شده است.
به گفتهی برنامهی جهانی خوراک، اکنون در سراسر افغانستان، بیش 9 میلیون تن با ناامنی خوراکی شدید یا حاد روبهرو هستند و سوءتغذیه به سطح بیسابقه رسیده و حدود 3.5 میلیون کودک را تحت تاثیر قرار داده است. همزمان، خشکسالی و بازگشت گستردهی مهاجران، وضعیت را بحرانیتر کرده است.
برنامهی جهانی خوراک گفت بدون افزایش بودجه، تنها قادر خواهد بود بخش اندکی از افراد را در ماههای زمستانی تحت پوشش کمکهای خوراکی خود قرار دهد.
در حالی که نیازهای خوراکی مردم افغانستان به «اوج» خود رسیده، منابع مالی برای تامین برنامههای این سازمان، از جمله برنامهی تغذیهی دانشآموزان و کمک به مادران و کودکان دچار سوءتغذیه، رو به پایان هستند.
زلزلهزدگان میگویند که توان بازسازی خانههای آسیبدیدهی خود را ندارند و به شدت نیازمنند کمکهای جهانی هستند.
معیشت بخش عمدهی مردم افغانستان، به ویژه زلزلهزدگان پسین، متکی بر دامداری و کشاورزی بود که با این رویداد، هر دو منبع متاثر شدند.
در شش ماه آینده (اکتوبر 2025 تا مارچ 2026)، برنامهی جهانی خوراک به 622 میلیون دالر نیاز دارد تا به بیش از 9 میلیون تن از شهروندان افغانستان کمک توزیع کند. هدف از این کمکها، گذران زندگی مردم در فصل زمستان است.