وزارت خارجهی پاکستان، طالبان را متهم به دامنزدن به مسالهی ملیگرایی پشتون در پاکستان کرد.
طاهر اندرابی، سخنگوی این وزارتخانه در نشست خبری امروز خود گفت به جای دامنزدن به پشتونگرایی در پاکستان، طالبان باید ابتدا به میزان حضور گروههای قومی در «ساختار حکومتی» خود ببیند.
او همچنین گفت افرادی در افغانستان هستند که برای مشروعیت جنگ در پاکستان، فتوا صادر میکنند.
اندرابی افزود که «یک جناح نیرومند» در میان طالبان هست که با «حمایت مالی برخی بازیگران خارجی ماموریت» دارد با پاکستان تنش ایجاد کند. او تاکید کرد که برخی از مقامهای طالبان اما خواستار رویارویی با اسلامآباد نیستند.
سخنگوی وزارت خارجهی پاکستان تاکید کرد که آن جناح نیرومند، دست به سواستفاده و طرح اتهامات زننده علیه پاکستان زده است و با این کار، در حال از بینبردن حسن نیت اندک پاکستان نسبت به خود است.
او ادعای طالبان مبنی بر دودستگی در دیدگاه دولت پاکستان نسبت به افغانستان را رد کرد و گفت: «این ادعا گمراهکننده است. در میان مردم پاکستان، دربارهی اینکه مردم عادی بزرگترین قربانی فعالیتهای هراسافگنی عناصر پنهانشده در افغانستان هستند، هیچ تردیدی وجود ندارد.»
مهاجران یا تیتیپی؟
ذبیحالله مجاهد در یک نشست خبری گفت که به دلیل «سیاستهای نادرست» دولت پاکستان، شماری از مهاجران از وزیرستان آن کشور به افغانستان مهاجرت کردهاند.
او گفت که طالبان این افراد را به دلیل نگرانیهای اسلامآباد، از نواحی مرزی در امتداد خط دیورند به مناطق مرکزی افغانستان منتقل کرده است.
سخنگوی وزارت خارجهی پاکستان گفت که طالبان میکوشد شبهنظامیان در افغانستان را به عنوان مهاجر معرفی کند. او گفت که پاکستان آماده است هر شهروند خود که ساکن افغانستان است را مشروط به آن که در گذرگاههایی چون تورخم و سپینبولدک تحویل داده شوند، بپذیرد.
طاهر حسین اندرابی با کنایه گفت که این افراد اما با سازوبرگهای نظامی پیشرفته مجهز شده و به خاک پاکستان منتقل میشوند.
مسالهی شبهنظامیان
اندرابی گفت که پاکستان سالها تلاش کرده «با ارائهی امتیازات بازرگانی دوجانبه و کمکهای بشردوستانه، در فضایی مثبت با رژیم طالبان افغانستان تعامل کند، اما به رغم این همه اقدامهای مثبت، پاسخ رژیم طالبان چیزی جز وعدههای پوچ نبوده است.»
او گفت که تیتیپی و بیالای به عنوان دشمنان دولت و مردم پاکستان اعلام شدهاند و هرکسی که آنها را پناه دهد، یاری رساند و یا تامین مالی کند، «دوست» پاکستان محسوب نمیشود.
او خاطرنشان کرد که پاکستان به رغم آن که میدید با به قدرت رسیدن طالبان، حملات هراسافگنی در آن کشور افزایش یافته است، اما خویشتنداری پیشه کرد و از تشدید تنش خودداری ورزید.
اندرابی گفت اسلامآباد انتظار داشت که با گذشت زمان، طالبان بتواند «حملاتی که از خاک افغانستان صورت میگرفتند» را کنترول کرده و اقدامهای ملموسی علیه شبهنظامیان «مستقر در خاک افغانستان» انجام دهد.
او گفت که پاکستان آمادهی گفتوگو با طالبان است، اما حاضر نیست با گروههایی چون تیتیپی و بیالای مذاکره کند.





